Mijnheer de voorzitter, nu de storm even is geluwd, willen we toch nog
eens terugkomen op de onverkwikkelijke Arco-affaire. We kunnen er niet
onderuit. We zijn zwaar aangepakt. Opmerkelijk was het oordeel van De Tijd
(19/11/2011): “Vakbondsbonzen Luc Cortebeeck en Marc Leemans moeten stoppen met
het schimpen op de banken die staatssteun hebben gekregen." Een
open brief van de Beweging CAB.
"ACW-voorzitter Patrick Develtere mag ophouden
met preken tegen bedrijven en particulieren die gebruik maken van
achterpoortjes in de fiscale wetgeving”, luidde het oordeel van De Tijd.
De onderliggende boodschap luidt in feite: het ACW
houdt er nu best mee op zijn maatschappelijke rol te spelen. We begrijpen
inderdaad goed dat vele krachten in de samenleving zich nu vergenoegd in de
handen wrijven en eindelijk een stok hebben gevonden om een hond te slaan. Daar
moeten we ons met hand en tand tegen verzetten.
De arbeidersbeweging heeft zich van bij het begin
altijd verzet tegen de heersende kapitalistische economische aanpak. Telkens heeft ze geprobeerd het
terrein van de economie, van de arbeid, van de brede maatschappelijke behoeften
niet aan de markt, aan de privébelangen, aan het kapitalisme over te laten.
Het besef was altijd aanwezig dat het belangrijk was
greep te krijgen op de economie. Maar de economische macht waarover we vroeger
beschikten, zijn we in de loop der jaren kwijtgespeeld. Heel de economische
poot van de beweging werd ontbonden.
BAC werd BACOB en ging via Artesia uiteindelijk op in Dexia. Op dat moment werd de arbeiderscoöperatie ten
grave gedragen, werd het ACW met handen en voeten gebonden aan het bancaire
systeem en werd het een institutionele belegger die zijn eieren in de korf van
het risicovol financieel kapitalisme legde.
Grootschaligheid, winstmaximalisatie, efficiëntie,
zakelijkheid, rendabiliteit, dat was de 'tijdsgeest’ die ons dwong om in die
nieuwe benadering te stappen, heb je ergens laten optekenen. Maar neem ons niet
kwalijk als we ons daar van distantiëren.
Tijdsgeest of niet, de arbeidersbeweging is precies
ontstaan omdat ze zich tegen de toenmalige tijdsgeest heeft afgezet. Het is dus
hoog tijd om het roer om te gooien. Om te beginnen door in eigen huis schoon
schip te maken met de zogeheten financiële experts. En verder zouden wij
koploper moeten worden in de maatschappelijke en politieke strijd om het
kapitalisme te bestrijden en het financieel kapitalisme voorgoed aan de ketting
te leggen.
Hoe kunnen we vandaag een economie in dienst van mens
en samenleving uitbouwen? Zeker niet door te participeren aan de (losgeslagen)
financiële markten. Streng gereguleerde openbare banken die aan een stevige
democratische controle worden onderworpen en die alle spitstechnologische trucs
moeten afzweren, kunnen een bijdrage leveren.
En wat te denken van een echte coöperatieve bank? Een
bank van ons? Waarom niet? Dan beletten we tenminste dat met ons geld het
financieel kapitalisme voort de samenleving ontwricht, het milieu kapot maakt
en jobs en inkomens vernietigt.
Vandaag lijkt het erop dat de economische activiteit
de sociale beweging zwaar beschadigd heeft. Is dat een reden om de coöperatieve
uitbouw voor goed af te schrijven? Wij denken van niet. We beseffen dat we u
heel wat vragen, maar de beweging is toch iets verschuldigd aan de werknemers
en de samenleving.
Daarom nog een laatste oproep. De christelijke
arbeidersbeweging is een machtige organisatie die beschikt over vele
tienduizenden militanten in alle geledingen van de beweging die tegelijk actief
zijn in organisaties rond milieu, sociale problemen, Derde Wereld, enz. Met
welk maatschappelijk en politiek project wil de beweging al die mensen blijven
mobiliseren?
En eerlijk gezegd, zijn we er niet gerust in. Na de
Tweede WereldoorlogI werd ons politiek project toevertrouwd aan ‘de vrienden’
in de huidige CD&V. Maar die partij is in de loop der jaren op
sociaaleconomisch vlak steeds meer opgeschoven in de richting van het
neoliberalisme. Toch wil het ACW zijn ‘bevoorrechte partner’ nog steeds niet in
de steek laten.
Wij vragen u, mijnheer de voorzitter, het geweer van
schouder te veranderen. Werk een eigen uitgesproken maatschappelijke keuze uit.
Neem dus een initiatief, kom naar buiten met een eigen uitgewerkt plan,
bediscussieerd en gedragen, waarmee de beweging de boer op kan, de confrontatie
tegemoet.
Met een 'recht voor de raap’-perspectief dat mensen
opnieuw perspectief biedt en uitdagend genoeg is om, samen met alle
progressieve krachten van het land, te bewijzen dat een andere wereld mogelijk
is.
Omer Mommaerts, Jef Mariën, Anne Dhooghe en Willy Verbeek Voor ‘Beweging’ (een groep kritische en
progressieve militanten binnen de christelijke arbeidersbeweging): Omer
Mommaerts is oud-vrijgestelde van KWB, Jef Mariën is oud-hoofddélégué voor COC,
Anne Dhooghe werkt op de vormingsdienst van LBC-NVK en Willy Verbeek van
ACV-Transcom is ook voorzitter van ACW-Herent.
Verder
ondertekenden volgende mensen deze open brief: Elke Vandeperre,
coördinator vzw Motief; Noël Vanglabeke; Tommy Vandendriessche,
vakbondsafgevaardigde COC; Jon Sneyers, militant LBC-NVK Leuven; Raymond
Vanderlooy, gepensioneerd vakbondsafgevaardigde LBC-NVK; Kris Van der Parre,
militant, bureaulid LBC-NVK; Guido Vereecke, bestuurslid ACW, ACV en CM; Charlie
Eylenbosch, KWB St.-Katharina-Lombeek; Marc Van Thielen, vrijgestelde LBC-NVK;
Jan Reyskens, ACV-militant; Marc Mombaerts, regiosecretaris ACV; Dominiek De
Meester, vrijgestelde ACV; André Leurs, vrijgestelde ACV
Bouw-Industrie-Energie; Jos van Dooren, délégué COC; Paula Broeders,
bijblijfconsulente ACV; Geva Deraeck, lid ACV; Machteld Venken; Veer
Dusauchoit, ACW-Herent; Denis Bouwen, hoofdredacteur 'Ons Recht' LBC-NVK; Annie
Kerkhove, secretaris LBC-NVK met brugpensioen; Michael Vandenbrouke, secretaris
LBC-NVK; Frieda Geleyns, regiosecretaris ACV; Paul Van Hooren, délégué LBC-NVK
met pensioen; Angèle Branckaerts, COC-afgevaardigde met pensioen; Peter Van
Hooren, voorzitter regio Antwerpen-Zuid ACV; Eliane De Boeck, ACW-Kontich,
educatief medewerkster CM; Dirk Clauwaert, délégué ACV voeding en Diensten; Katrien
Verschaeve, afgevaardigde COC; Marc Vandepitte, hoofddélégué COC; Jan Dereymaeker,
secretaris LBC-NVK; Paul Buekenhout, secretaris LBC-NVK; Pros Vandebroek,
bestuurslid COC; Patrick Franceus, vrijgestelde ACV-BIE; Tina De Greef,
LBC-secretaris; Pirre Ackermans; Jean Dreezen; Marc Limpens; Luc Davids,
militant LBC-NVK; Gilbert Holtappels; Dominiek Van Dooren, vrijgestelde
LBC-NVK; Roger De Becker, oud-vrijgestelde ACW; Aimé Gysemberg, ACV-militant; Jozef
Mampuys, militant ACV; Jan Verschaeve; Piet De Bisschop, oud-délégué LBC-NVK;
Agnes Vandenbosch, lid ACV; Jef Vermaere, lid CCOD, voormalig LBC-vrijgestelde;
Wies De Troch, militant CCOD; Tom Vermeir, LBC-militant non-profit; Koen Ooms,
LBC-lid; Kaatje Borms, militant ACV; Jan Soetewey, lid LBC-NVK; Barend Claessens,
vrijgestelde ACV-BHV; Bea Vandewalle, LBC-militant non-profit; Antoine Baeyens;
Filip Van Grieken, lid Okra; Judith Troubleyn, lid KAV; Annemarie Uyttendaele,
CvS; Lieve Debaecke, militant COC; Antoinette Van Mosselvelde; Kathleen
Bevernage, oud-militant LBC non-profit; Jozefine De Prins, oud-délégué ACV-CSC;
Rik Valcke, COC-afgevaardigde; Paul Pataer, oud-LBC secretaris; Hélène Van
Rossem; Toon Danhieux, militant LBC-NVK; Nancy Pauwels, studiedienst LBC-NVK; John
De Decker, secretaris LBC-NVK; Luk De Bock, secretaris ACV-Metea; Bogaerts Leo,
lid ACV.
gepubliceerd op www.dewereldmorgen.be